Mogu li se imunoćelije koristiti u borbi protiv raka?

Povezane objave

• Koje namirnice treba izbegavati u večernjim satima? 17/08
• Da li se celijakija može izlečiti? 12/10
• Lekovi koji mogu oštetiti pamćenje 31/08

Napredovanje medicine i tehnologije, istraživanja vredna milijardi dolara ali i dalje s problemom primene lekova protiv raka.

Širom sveta pacijenti primaju hemoterapiju, koja je neprecizna i koja pored toga što ubija ćelije raka, ubija i ostatak tela.

Imunoćelije kao sredstvo odbrane?

Selektivni lekovi su i dalje problem, odnosno njihovo prosleđivanje u tumor. Naime, oni se talože u drugim organima ili se izbacuju kroz urin.

Kada su imunoćelije u pitanju, reč je prilagodljivom prevoznom sredstvu. Naime, one putuju kroz telo u potrazi za tragovima bolesti i stižu do rane samo minut nakon povrede. Što znači da, ako one stižu toliko brzo do samog mesta povrede, zašto joj se ne bi dodao još jedan “putnik”? Zašto ne iskoristiti imunoćelije za dostavu lekova, za izlečenje nekih od najvećih oboljenja sa kojima se svet suočava?

Biomedicinska inženjerka, Elizabet Vejn u svom istraživanju koristi imunoćelije kako bi rešila jedan od najvećih problema – rak. Prema statističkim podacima, preko 90 odsto smrtnih slučajeva raka pripirsuju se njegovom širenju.

Vejnova navodi da je moguće zaustaviti širenje ćelija raka od prvobitnog tumora ka udaljenima mestima.

Studija koju sprovodi u saradnji sa kolegama, obuhvata dostavu nano-čestica od lipida, a reč je o istim gradivnim elementima koji sačinjavaju naše ćelijske membrane uz dodatak dva molekula. Prvi je e-selektin, koji se ponaša kao lepak i vežuje nano-česticu za imunoćeliju, a drugi je trejl, terapeutski lek koji ubija ćelije raka ali ne i obične ćelije.

Eksperiment je sproveden na mišu. Naime, naučnici su ubrizgali nanočestice, koje su se odmah vezale za imunoćelije i krvotoku. Zatim su ubrizgali ćelije raka kako bi simulirali proces kojim se ćelije raka šire kroz telo.

Otkriveno je da su u grupi koja je primila tretman preko 75 odsto ćelija raka umrle, odnosno onemogućeno je većoj količini ćelija da se prošire na drugi deo tela. Ovo se dogodilo samo dva sata nakon terapije.

Ova studija predstavlja pravi pomak u svetu medicine, od momenta upotrebe lekova, do korišćenja imunoćelija kao specijalnih dostvaljača u našem organizmu.